Getto

Za czasów okupacji hitlerowskiej w trakcie II wojny światowej na terenie Zakliczyna zostało utworzone getto dla ludności żydowskiej.

Wyznawcy judaiki od dłuższego czasu żyli wspólnie z innymi mieszkańcami Zakliczyna. W większości przedwojenny handel w sklepach oraz cotygodniowe zakliczyńskie jarmarki były przez nich zdominowane.

Wieś Zakliczyn w 1939 roku liczyła około 2000 mieszkańców, w tym prawie 50 % to była ludność narodowości żydowskiej, którzy mieszkali głownie przy dzisiejszych ulicach Józefa Piłsudzkiego i Browarki. Na ulicy Piłsudskiego pod numerem 9 mieścił się dom rabina. Istniała wtedy na terenie dzisiejszej "fabryczki" synagoga żydowska oraz łaźnia publiczna.

W czasie okupacji na części rynku i ulic Browarki, Piłsudskiego niemieccy okupanci założyli getto żydowskie dla miejscowych i przesiedlonych z Krakowa Żydów, skąd wszystkich latem 1942 roku wywieziono najpierw do Gromnika skąd koleją przetransportowano ich do obozu zagłady w Bełżcu. Z wywiezionych wtedy prawie 1000 mieszkańców ocalały cztery osoby.

Współczesnymi pozostałościami po żydowskich mieszkańcach Zakliczyna są kamieniczki w Rynku. Natomiast po getcie nie pozostał żaden większy ślad.